الادهم
طلب من كل كابلز يشارك العروسين فى رقصه السلو
كل اتنين طلعوا يرقصوا حنين وفارس ومنه واياد وناديه وشريف
أدهم مسك ايد همس ممكن ملاكى ترقص معايا
همس لازم يعنى
أدهم يعنى لو تتعطفى عليا بالرقصه دى يبقى كتر خيرك
لو مش عايزه اروح اشوف اى واحده ارقص معاها
همس ماشى يالا انا هرقص معاك
قولى ياحبيبى ليه وانت عنى بعيد انا شوقى ليك بيزيد وان جيت انا برتاح
معاك قلبى وبلاش تغيب عنى بتوحشنى
معاك قلبى والله ولا بنسااااك معاك قلبى وبلاش تغيب عنى بتوحشنى ماليش غيرك حبيب قلبى يااحلى ملاك
احلى ايامى واجمل سنين تتعاش جنبك ياما بلاش من غيرك اتمناه هو ده كلامى حبك مافيش بعديه فتحت عينى عليه وعرفت راحتى معاه
معاك قلبى وبلاش تغيب عنى بتوحشنى
خلصت الاغنيه والكل نزل مكانه الا أدهم وهمس فضلوا مكانهم واقفين قصاد بعض وعنيهم بتقول احلى كلام وكانهم فى عالم تانى مافيهوش غيرهم كل الى فى القاعه كانوا بيتفرجوا على العاشقين الى مش حاسين بالناس وفيهم الى فرحان وفيهم الى بيحسدها عليه وفيه العكس
همس انتبهت ان الكل بيص عليها وادهم بص لاياد بغيظ انوا فوقهم من حلمهم الى مش عارف ممكن يتكرر تانى ولا لا حلم ان همس تبقى فى وبين اديه نزلوا الاتنين ولسه تأثير الاغنيه عليهم وخصوصا همس الى قلبها وعقلها رجعوا يتخانقوا تانى
خلص الفرح واسر اخد نور وطار على بيته وكل واحد روح بيته
همس راحتله
همسأدهم انت كويس
أدهم فتح عنيه ولفلها قرب منها انا كويس ياهمس انتى كويسه
همس بصت للارض وعنيها دمعت انا عارفه انك تعبت منى بس صدقنى ڠصب عنى انا مقدره انك مستحملنى ياأدهم ولو عاي
انا اسفه
همس
صوتها طلع بالعافيه وانت من اهله
كل واحد دخل اوضه ومعاه حلم جميل يصبره على بكره
روايه عشق الادهم ..
الحلقه العشرون ..
اسر ونور وصلوا شقتهم واول ماوصلوا وقفها قدام الباب
نور فى ايه مش هندخل البيت ولا ايه
بعد فرح نور بكام يوم جاسر طلع طلب لوجين وابوها وافق وفرح جدا وبعد يومين اتخطبوا فى حفله عائليه وكانوا الاتنين طايرين من الفرحه وخصوصا جاسر الى بقى متيم بلوجى واتفق مع ابوها انهم يتجوزه بعد شهر ونص يكون جهز فيهم كل حاجه وقدر ياخد اجازه من الشغل وابوها بعد محاليه وافق بس لوجين زعلت انها هتسيبه لوحده وافتكرت مامتها الى توفت وهى لسه صغيره وهو من بعدها مرداش يتجوز علشانها بس اقنعت نفسها انها مش هتسيبه وطول ما جاسر فى الشغل هتفضل معاه
الغفير وعليكم السلام خير يابنى
محمد هو المعرض ده مقفول ليه صحابة فين
الغفير يابنى صاحبتة المعرض باعته لمحسن بيه الدمنهورى والبيه بيجدد فيه
محمد غمض عنيه بۏجع الدنيا وقال لنفسه بيعتى شقى عمرى لاكتر واحد بيكرهنى يالورا
الغفير لما لقاه مغمض عنيه وساكت صعب عليه مالك يابنى انت تعبان
محمد فتح عنيه وبصله لا ياحج انا كويس متشكر عن اذنك
اخد بعضه وفضل ماشى يفكر فى الى عمله والى حصله لحد ماوصل شقته هو ولورا قال لنفسه ياترى فوق هى بتاعها
قرب كان البواب واقف واول ماشافه استاذ محمد عامل ايه
محمد الحمد لله ازيك يامعاطى
معاطى الحمد لله خير يابيه
محمد هى لورا فوق
معاطى لا دى باعت الشقه من حوالى اسبوع والسكان الجداد فيها دلوقت
محمد بصوت واطى باعتها دى كمان
معاطى بتقول حاجه بابيه
محمد لا يامعاطى لا
وسابه ومشى كمل مشى مش عارف يعمل ايه وقال لنفسه يعنى خلاص كل حاجه راحت منى وهبدا من الاول كله من لورا بس اشوفها ودينى هطلع روحها فى ايدى مافيش غير ابوها اكيد يعرف هى فين
وفعلا راح لشوقى وطلع الشقه وخبت فتحله شوقى بيطوح ايه ده محمد باشا المغفل ياااهلا اتفضل
محمد زقه ودخل مسكه من هدومه بنتك فين
ياشوقى انطق لا والله اقټلك مكانها
شوقى ضحك قوى هو انت معرفتش ههههه بنتى اتهبلت هههههه
محمد اخده وراح حط راسه تحت الميه علشان يفوق شوقى صړخ اااااايه انت بتعمل ايه يامغفل
محمد ضربه بوكس ومسكه تانى من هدومه انا فعلا مغفل انى اتجوزت واحده و....ه زى بنتك بس العيب مش عليها العيب على السكرى الى معرفش يربى
شوقى